Deze Site
Deze site is géén bouwhistorisch rapport. Met opzet juist niet!
Bouwhistorie als vak beweegt zich in het niemandsland tussen wetenschap en kunst. Een waar mijnenveld, waarbinnen de brokstukken de onderzoeker soms letterlijk om de oren vliegen, zoals in geval van sloop, ondeskundig restaureren of andere rampen.
De brokstukken: onderzoek aan het keldergewelf tijdens de sloop,
voorjaar 1998, van de boerderij Gijbelandsedijk 118-119 te Graafstroom
Binnen onderzoek en verslaglegging gelden – met inachtneming van beschikbare tijd en middelen – de hoogste wetenschappelijke eisen en maatstaven.
Maar er is in het vak meer aan de hand. Breder gesteld komt het soms ook aan op taktiek, geduld en soms zelfs psychologisch inzicht. Gelijk hebben is één ding, gelijk krijgen een tweede.
Naast dit alles dient ook het delen van kennis met de samenleving de nodige aandacht te krijgen. De bouwhistoricus die dat onderdeel van zijn vak over het hoofd ziet, loopt het gevaar uiteindelijk nog slechts bezig te zijn aan het in stand houden van zijn eigen veilige, wetenschappelijk verantwoorde ivoren toren!
Deze site is dan ook in de eerste plaats bedoeld als brug naar en venster op de samenleving. Een plek waar het in zicht gebrachte verleden voor grotere groepen invoelbaar en beleefbaar wordt. Om die reden ook verlaten we op deze site af en toe de gebaande, strikt bouwkundige paden van materiaal. opbouw en vormgeving. We proberen soms ook dwarsverbanden te leggen naar de terreinen van beeldende kunst en literatuur.
...From thence to the great church that stands in a fine great Market-place over against the Stathouse...It is a most sweet town, with bridges and a river in every street.
...Vandaar naar de grote kerk die tegenover het stadhuis staat op een groot en mooi marktplein...Het is een allerlieflijkste stad, met bruggen en een rivier in iedere straat. (vert. LvdM)
Samuel Pepys 1633-1703, hervormer van de Britse marine,
in zijn beroemde dagboek over zijn bezoek aan Delft op 18 mei 1660
National Portrait Gallery, London
Een lange lijst met projecten en publicaties blijft hier achterwege. Nee, we gaan de diepte in, en belichten afwisselend steeds slechts deelonderwerpen van tot nu verrichte onderzoeken. Juist in die beperking hopen we de veelzijdigheid van het gebouwde verleden recht te doen.
Het mooiste monument is misschien wel...de verandering:
Duivenvoorde bij Voorschoten in zijn hoofdvorm uit 1631 –
als herbouw op een middeleeuwse fundering –
met schuiframen uit 1717 en de
rond 1850 aangelegde bruggen met terras *
* Onderzoek niet door ons. Informatie uit: E.A. Canneman en E.J. van der Klooster, De Geschiedenis van het kasteel Duivenvoorde en zijn bewoners, 's-Gravenhage 1967